'కల'వరం

'కల'వరం 

పున్నమి నడి రేయిన అపుడపుడే 

కలల ప్రపంచంలో అడుగిడుతున్న నన్ను 

చల్లటి నీ స్పర్శతో నిదురలేపిన క్షణం నాకు తెలియనే లేదు 

నా కలల ప్రపంచాన్ని వాస్తవంగా నాకందించబోతున్నావని 

నీ చేయి పట్టి నడిచే నా మానసంలో ఎన్నో ప్రశ్నలు 

ఐనా ఎంత ధైర్యమో నడిపించేది నీవని 

చూస్తుండగానే పచ్చని చేలపై తేలియాడుతున్న వెన్నెల సంద్రం 

కలో నిజమో తేల్చుకోలేని మధుర సంబ్రమాశ్చర్యంలో నుంచి 

ఇంకా తేరుకోని నన్ను స్పర్శించాలని ఆ చల్లగాలి ఆశపడినంతనే 

తన ఆశను అడియాశ చేస్తూ  

నాకు చేయందించి చిలిపి చూపులతో చేలోని మంచెపైకి ఆహ్వానించి 

వెచ్చని కౌగిలిలో నను బంధించిన నీకు 

ఏమేమో చెప్పాలన్న ఆరాటం నను మూగను చేస్తుంటే 

మాకు మాటలు వచ్చులే అంటూ 

మనసూ మనసూ ఎన్ని ఊసులు చెప్పుకుంటున్నాయో అంటూ 

తనువూ తనువూ గుసగుసలాడేంతలో 

తెల్లవారిందంటూ అలారం మ్రోగుతుంటే 

ఏది కలో ఏది నిజమో అన్న 'కల'వరంతో 

మేలుకున్నాయి నా కళ్ళు.

*******