ఎంత బావుణ్ణు
తొలి సంధ్య వేళ ఆకాశం చిత్రించిన ఆ అందమైన
చిత్రానికి నా కనులు అంకితమీయగలిగితే ఎంత బావుణ్ణు!
సుప్రభాతాన ఆ ప్రభాత వీచికలతో పక్షులంపే
మధుర గీతాలకు నా చెవులనంకితమీయగలిగితే ఎంత బావుణ్ణు!
సూర్యోదయాన ఆ కడలి కిరణాలతో భానుడాడే కిరణాలాటలోని
మెరుపులను నా కనుల నింపుకోగలిగితే ఎంత బావుణ్ణు!
సప్తవర్ణాల ఆ ఇంద్రధనుస్సు ఊయలపై
నా ఊహలనూయలాలూపగలిగితే ఎంత బావుణ్ణు!
వసంత శోభతో కళకళలాడే ఆ వనాన్ని
చీరగా ధరిస్తే ఎంత బావుణ్ణు!
గ్రీష్మాన మండిపడే ఆ భానుని ఎరుపును
నా నుదుటి సింధూరంగా ధరిస్తే ఎంత బావుణ్ణు!
ఆ తొలకరి చినుకుల చిటపట పాటకు
నా కాలిమువ్వల రవళిని జత చేస్తే ఎంత బావుణ్ణు!
శరద్పున్నమి వెన్నెలఘరిలో వెలిగిపోయే ఆ కొబ్బరాకు మెరుపులను
నా తనువున నింపుకోగలిగితే ఎంత బావుణ్ణు!
హేమంతపు మంచు పూలను
నా సిగన ధరిస్తే ఎంత బావుణ్ణు!
శిశిరానా ఆ మానులు పరచిన ఆకులపరుపుపై
ఆదమరచి శయనిస్తే ఎంత బావుణ్ణు!
నా ఏ ఒక్క ఊహైనా
నిజమైతే ఎంత బావుణ్ణు!
ఆ క్షణం వేగమనే చరణాలతో చలించే ఆ కాలం
మందగామినిగా మారిపోతే ఎంత బావుణ్ణు!
**********