గుప్పెడంతే ఉన్నానంటూనే
ఎన్నో భావాల దొంతరలను దాచుకుంటుంది
ఎన్నో ఊహలకు ఊపిరి పోస్తుంది
ఎన్నో ఆశల సౌధాలకు పునాదులు వేస్తుంది
మరెన్నో స్వప్నాలకు ఊతమిస్తుంది
కాస్తంత సంతోషానికే కడలి తరంగమౌతుంది
కొండంత విషాదమొస్తే ఆల్చిప్ప తానౌతానంటుంది
అనుభవాల వ్యవసాయం చేసి
అనుభూతుల పంట పండిస్తుంది
అలసి అప్పుడప్పుడు స్తబ్దమోతుంది
అంతలోకే నూతన చైతన్యంతో ఉరకలు వేస్తుంది
కాస్త కలవరానికే కనుల వెంట జారి
తన ఉనికిని చాటుకుంటుంది
నిత్యం సంఘర్షణ రాజీలతో సతమతమౌతూనే
నవ వసంతానికై ఆశగా వేచిచూస్తుంది
నా మనసు.
******
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteమీ గుప్పెడు మనసు గగనమ౦త భావాన్ని పలికింది.
ReplyDeletejyothirmayi garu welcome to my blog and thankyou very much.
Delete'' నిత్యం సంఘర్షణ రాజీలతో సతమతమౌతూనే
ReplyDeleteనవ వసంతానికై ఆశగా వేచి చూస్తుంది
నా మనసు ''
అత్భుతం గా ఉంది మీ కవిత !
నిజం గానా వీణా ? !